ΕΛΛΑΔΑ η χώρα που τρώει τα παιδιά της.
ΜΥΡΤΩ ΜΟΥ,
Σαν σήμερα ακριβώς 22 Ιουλίου πριν 8 χρονια, ενα τέρας κατέστρεψε την ζωή σου. Ετσι χωρις λόγο οπως κάνουν ολοι οι εγκληματίες. Σου πήρε την ζωή την κίνηση την ξεγνασια των 15 χρόνων, την ευτυχία,και σε άφησε να χαροπαλεύεις για χρονια μεςα στα νοςοκομεια και τα κέντρα αποκατάστασης. Η χαρά της ζωής σταμάτησε για σένα και έμεινε ο πόνος η πίκρα η τυραννία,ο αγώνας για καλυτέρευση και η ελπιδα.
Ζεις γιατι ο Θες το θελει και σε βοηθά.
Οχι το κράτος, αυτο σε ξέχασε, σε άφησε στην άκρη να ξεχαστεις,ανεύθυνα χωρις ντροπή να πολεμάς μόνη σου, λες και δεν έφταιξε αυτο για ότι συνέβη. Δυστυχως γεννηθηκες Ελληνίδα!
Οςο ζω θα φωνάζω για εσένα θα παλεύω για εσένα , και θα ελπιζω να σε δω εςτω λιγο καλυτερα. Οχι οπως ήσουν, οχι οπως σε γέννηςα αυτο χάθηκε 22-7-2012 απο ενα κτήνος, αλλα για αυτο το χαμόγελο σου που μου δινει δύναμη ,για την ψυχή σου που την μαύρισε ενα καταραμένο χέρι, και μαζί με εσένα μαύρισε τις ζωές όλων μας.
Δεν ξεχνώ, δεν συγχωρώ . Πιστεύω στην θεία δίκη. Παλεύω διεκδικώ το δίκιο σου, και ισως κάποτε να τα καταφέρω για εσένα και μονο ζωή μου.
Αυτος ζει μια χαρά και τον πληρώνουμε ολοι εμεις, και εγω μαζι, το κράτος καλα κρατεί και εσυ μωρό μου,εξακολουθείς να τυρανιεσαι. Ετσι ειναι σ αυτήν την χώρα που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ, οι αθώοι πληρώνουν , τα θύματα, οχι οι θύτες. Οι θύτες αποφυλακίζονται, γιατι τα ισόβια δεν ειναι ισόβια, το κράτος κάνει τον τυφλό και κουφό, που δεν θυμάται τιποτε, και οι αθώοι πονούν αγωνίζονται υποφέρουν ματώνουν για το αυτονόητο που ούτε αυτο δεν τους αναγνωρίζουν.
Οςο για όλες αυτές τοις οργανώσεις για τα δικαιώματα των ανθρώπων, αυτές μάνα μου δεν έγιναν για εσένα έγιναν για να υποστηρίζουν τους θύτες, τους εγκληματίες αυτού του τόπου. Δικαιοσύνη δεν υπάρχει την κουρέλιασαν την ξέφτισαν και έμειναν οι δικαστές να προσπαθούν να δικάσουν με νόμους που έχουν 100 παραθυράκια.
ΕΛΛΑΔΑ η χώρα που τρώει τα παιδιά της. Δεν το λέω εγω το έχουν πει άλλοι πολυ πριν και ειναι αλήθεια.
