ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Π.Ο.Υ.: «Θα ήταν πολύ δύσκολο να πούμε με βεβαιότητα ότι θα έχουμε ένα εμβόλιο» ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΠΘ Δ. Κούβελας: Εμβόλιο για τη νόσο COVID-19 δε θα κατασκευαστεί ποτέ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: ΣΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ !


Δημήτρης Κούβελας: Εμβόλιο για τη νόσο COVID-19 δε θα κατασκευαστεί ποτέ 
Πεπεισμένος πως δεν πρόκειται να κατασκευαστεί εμβόλιο που θα προφυλάσσει από τη νόσο COVID-19 είναι ο Καθηγητής Κλινικής Φαρμακολογίας, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Κούβελας.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο thestival, ο κ. Κούβελας ξεκαθάρισε ότι ο ιός δεν είναι αυτός που σκοτώνει τους νοσούντες, αλλά μία έντονη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος των ασθενών στη μόλυνση από τον νέο κορωνοϊό.
«Δεν υπάρχει εμβόλιο για κανέναν άλλο κορωνοϊό και δεν υπάρχει ούτε για το AIDS ούτε για τον Έμπολα. Γιατί φανταζόμαστε ότι μπορεί να υπάρξει για αυτόν τον κορωνοϊό; Κατά 99% δεν θα υπάρξει εμβόλιο για τον κορωνοϊό γιατί δεν μπαίνει μόνιμη ανοσία. Δεν μας σκοτώνει ο ίδιος ο ιός. 
Πεθαίνουμε από μία έντονη αντίδραση του ανοσοποιητικού. Εάν εγώ το ενισχύσω σε έναν ασθενή τότε θα πεθάνει από το εμβόλιο. Είναι κοινή λογική», υποστήριξε ο κ. Καθηγητής.
Αναφερόμενος στον τρόπο διαχείρισης της κρίσης που έφερε ο φονικός ιός στη χώρα μας και τα μέτρα που έλαβαν οι αρμόδιοι φορείς προκειμένου να προστατευτεί η Δημόσια Υγεία, ο Καθηγητής Κλινικής Φαρμακολογίας του ΑΠΘ ισχυρίστηκε πως θα έπρεπε να έχει γίνει διαφορετική διαχείριση της κατάστασης.
“Έλειπε από την ελληνική κοινωνία η αγωγή υγείας”
«Η διαχείριση έπρεπε να είναι η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Δεν έχω ακούσει να μιλά κανείς για φροντίδα των ασθενών στο σπίτι. Δεν είναι μόνο το πλύσιμο. Προφανώς πλενόμαστε αλλιώς θα κολλήσουμε χολέρα. Υπάρχει η ατομική ευθύνη αλλά η διαχείριση του προβλήματος έχει να κάνει κυρίως με τα μέτρα που θα πάρει η πολιτεία», είπε.
Ο κ. Κούβελας τόνισε πως αυτό που έλειπε από την ελληνική κοινωνία πριν τον ερχομό της πανδημίας είναι η αγωγή υγείας. Αυτό συνεπάγεται την τήρηση των βασικών κανόνων υγιεινής από τον κάθε άνθρωπο σε προσωπικό επίπεδο.
«Πρέπει να πάρουμε υγειονομικά μέτρα και κυρίως μέτρα αγωγής υγείας. Το πλύσιμο των χεριών και των ποδιών δεν θα έπρεπε να είναι στην κουλτούρα μας; Μπαίνω στο λεωφορείο και οι δύο στους τρεις έχουν μαυρίλες κάτω από τα νύχια. Αυτοί έχουν να πλύνουν τα χέρια τους μέρες για να μην πω εβδομάδες. Αυτή πρέπει να είναι μόνιμη δράση της κοινότητας. Να έχουμε μόνιμη αγωγή υγείας. Δεν είναι τα περιστασιακά μέτρα που θα μας σώσουν. Κι αν αύριο μας κάτσει χολέρα;», διερωτήθηκε.
Ο κ. Καθηγητής υπογράμμισε πως από τη στιγμή που έγινε γνωστό, ότι η νόσος COVID-19 σκοτώνει συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων με προβλήματα υγείας, θα ήταν έξυπνο να γινόταν απομόνωση των ευπαθών ομάδων για την προστασία τόσο των ίδιων όσο και της οικονομίας της χώρας.
«Δεν έπρεπε να καταστρέψουμε την οικονομία του τόπου με ότι αυτό συνεπάγεται. Και δεν είναι μόνο η οικονομία. Έχουμε αύξηση της φυματίωσης, αύξηση των αυτοκτονιών», σημείωσε για να συμπληρώσει ότι: «η φτώχεια σκοτώνει πολύ περισσότερο κόσμο από οποιαδήποτε λοίμωξη. Είναι δύσκολη η κατάσταση. Δεν έχουν τη δυνατότητα να ξανακάνουν γενικευμένο lockdown».
“Οι νέοι να κάνουν ό,τι θέλουν και μετά να μην πηγαίνουν στους παππούδες τους”
Ερωτηθείς για τις εικόνες συνωστισμού νέων ανθρώπων σε διάφορους χώρους διασκέδασης το χρονικό διάστημα μετά τη λήξη της καθολικής απαγόρευσης κυκλοφορίας στην Ελλάδα, ο κ. Κούβελας σχολίασε: «Οι νέοι να κάνουν ό,τι θέλουν και μετά να μην πηγαίνουν στους παππούδες τους. Εκεί είναι ο κίνδυνος. Η εικόνα αυτή θα με ενοχλούσε μόνο αν ήμουν καλβινιστής ιερέας που αυτομαστιγώνομαι το βράδυ. Επειδή όμως έχω μικρά παιδιά και θυμάμαι πως ήμουνα νέος σας ρωτώ: μπορείτε να κλείσετε ένα ερωτευμένο 18χρονο στο σπίτι; Πως θα γίνει αυτό; Πιο πιθανό είναι να αυτοκτονήσει σαν τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα παρά να φοβάται τον κορωνοϊό».
Παράλληλα, χαρακτήρισε σαθρό το σύστημα υγείας της Ελλάδας και τόνισε την ανάγκη προσλήψεων ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.
«Γιατί δεν καθόμαστε να το φτιάξουμε το σύστημα υγείας μας και ασχολούμαστε με το να ανοιγοκλείνουμε τα σύνορα; Κρεβάτια έχουμε. Γιατροί και νοσηλευτές χρειάζονται. Ποιος θα κάνει την εντατική παρακολούθηση;», υπογράμμισε.
………………………………………………………………………..
Tέλος οι θεωρίες συνωμοσίας για τον κορωνοϊό – Στον εισαγγελέα αναρτήσεις προς αξιολόγηση
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, έδωσε εντολή στην δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, να στείλει στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, υλικό αναρτήσεων στο διαδίκτυο προς ενημέρωση και ποινική αξιολόγηση.
ΜΑΛΙΣΤΑ… ΘΑ ΔΙΩΧΘΕΙ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΓΚΑΝΑΣ;;; Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗΣ;;;
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΤΑΝΖΑΝΙΑΣ; ΘΑ ΔΙΩΧΘΕΙ ΤΟ Rockefeller Foundation ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ;;;
… Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΣΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ…
 ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ !!!
………………………………………………………………………..
Κορωνοϊός – Π.Ο.Υ. : Δεν είναι βέβαιο ότι θα βρεθεί εμβόλιο
[ Δεν είναι βέβαιο ότι οι επιστήμονες θα μπορέσουν να αναπτύξουν ένα αποτελεσματικό εμβόλιο εναντίον του νέου κορωνοϊού, όμως θα μπορούσε να χρειαστεί ένας χρόνος προτού κάποιο εμβόλιο εφευρεθεί, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Μιλώντας μέσω βιντεοδιάσκεψης σε βουλευτές της επιτροπής Υγείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο επικεφαλής του ΠΟΥ Τέντρος Αντάνομ Γκεμπρεγέσους δήλωσε ότι εάν ένα τέτοιο εμβόλιο γίνει πραγματικότητα, θα πρέπει να αποτελέσει δημόσιο αγαθό που θα είναι διαθέσιμο σε όλους.
«Θα ήταν πολύ δύσκολο να πούμε με βεβαιότητα ότι θα έχουμε ένα εμβόλιο», τόνισε ο Τέντρος.
«Δεν είχαμε ποτέ εμβόλιο για έναν κορωνοϊό. Επομένως, αυτό θα είναι, όταν ανακαλυφθεί—ελπίζουμε ότι θα ανακαλυφθεί, θα είναι το πρώτο», υπογράμμισε ο Τέντρος… ] https://www.cnn.gr/kosmos/story/224815/koronoios-poy-den-einai-vevaio-oti-tha-vrethei-emvolio
……………………………………………………………………………………..
( σε μετάφραση ) LOCK STEP ( ΕΝΑ ΣΕΝΑΡΙΟ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ) … ( ΤΟΝΙΖΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ … )
LOCK STEP ( σελ 18 ) Ένας κόσμος αυστηρότερου κυβερνητικού ελέγχου από πάνω προς τα κάτω και περισσότερη αυταρχική ηγεσία, με περιορισμένη καινοτομία και αυξημένη αντίδραση πολιτών
Το 2012, η ​​πανδημία που ο κόσμος ανέμενε για χρόνια χτύπησε τελικά. Σε αντίθεση με τον H1N1 του 2009, αυτό το νέο στέλεχος γρίπης – προερχόμενο από άγριες χήνες – ήταν εξαιρετικά μολυσματικό και θανάσιμο. Ακόμα και τα πιο προετοιμασμένα έθνη απέναντι στην πανδημία γρήγορα συγκλονίστηκαν από την παγκόσμια εξάπλωση του ιού, μολύνοντας σχεδόν το 20 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού και σκοτώνοντας 8 εκατομμύρια σε μόλις επτά μήνες, η πλειονότητα των οποίων ήταν υγιείς νεαροί ενήλικες.
Η πανδημία επίσης είχε θανάσιμη επίδραση στις οικονομίες: η διεθνής κινητικότητα τόσο των ανθρώπων όσο και των εμπορευμάτων σταμάτησε, εξουθενώνοντας την βιομηχανία όπως τον τουρισμό και σπάζοντας τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού. Ακόμα και τοπικά, τα συνήθως πολυσύχναστα καταστήματα και κτίρια γραφείων παρέμειναν άδεια για μήνες, χωρίς υπαλλήλους και πελάτες.
Η πανδημία κάλυψε τον πλανήτη, παρόλο που δυσανάλογοι ήταν οι αριθμοί των θανάτων στην Αφρική, στην Νοτιοανατολική Ασία και στην Κεντρική Αμερική, όπου ο ιός εξαπλώθηκε σαν πυρκαγιά εξαιτίας της απουσίας επίσημων πρωτοκόλλων περιορισμού.
Αλλά ακόμη και στις ανεπτυγμένες χώρες, η συγκράτηση ήταν δύσκολη. Η αρχική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών της «έντονης αποθάρρυνσης» των πολιτών στην μετακίνηση με πτήσεις αποδείχθηκε αρκετά επιεικής και συνεπώς θανάσιμη, επιταχύνοντας την εξάπλωση του ιού όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και πέρα από τα σύνορα.
Ωστόσο, μερικές χώρες τα κατάφεραν καλύτερα – ειδικά η Κίνα. Η γρήγορη επιβολή υποχρεωτικής καραντίνας για όλους τους πολίτες από την κινεζική κυβέρνηση, καθώς και η άμεση και σχεδόν ερμητική σφράγιση όλων των συνόρων, έσωσαν εκατομμύρια ζωές, σταματώντας την εξάπλωση του ιού πολύ νωρίτερα από ότι σε άλλες χώρες και επιτρέποντας μια ταχύτερη ανάρρωση από την πανδημία.
Η κυβέρνηση της Κίνας δεν ήταν η μόνη που έλαβε ακραία μέτρα για την προστασία των πολιτών της από τον κίνδυνο και την έκθεση. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι εθνικοί ηγέτες σε όλο τον κόσμο έκαμψαν τις αρχές τους και επέβαλαν αεροστεγείς κανόνες και περιορισμούς, όπως η υποχρεωτική χρήση μάσκας προσώπου και η μέτρηση της θερμοκρασίας σώματος σε κάθε είσοδο σε κοινόχρηστους χώρους όπως σιδηροδρομικούς σταθμούς και σούπερ μάρκετ.
Ακόμα και μετά το ξεθώριασμα της πανδημίας, αυτός ο πιο αυταρχικός έλεγχος και η επίβλεψη των πολιτών και των δραστηριοτήτων τους παρέμεινε και εντατικοποιήθηκε. Προκειμένου να προστατεύσουν τους εαυτούς τους από την εξάπλωση των αυξημένων παγκοσμίων προβλημάτων – από τις πανδημίες και την διεθνή τρομοκρατία έως τις περιβαλλοντικές κρίσεις και την αύξηση της φτώχειας – οι ηγέτες σε όλο τον κόσμο έλαβαν περισσότερο έλεγχο της εξουσίας.
Στην αρχή, η έννοια ενός πιο ελεγχόμενου κόσμου απέκτησε ευρεία αποδοχή και έγκριση. Οι πολίτες πρόθυμα εγκατέλειψαν μέρος της κυριαρχίας τους – και της ιδιωτικότητάς τους – σε πιο πατερναλιστικές καταστάσεις ως αντάλλαγμα για μεγαλύτερη ασφάλεια και σταθερότητα.
Οι πολίτες ήταν πιο ανεκτικοί αλλά και πρόθυμοι για επίβλεψη και εντολές άνωθεν και οι εθνικοί ηγέτες είχαν περισσότερο περιθώριο για να επιβάλουν την τάξη με τρόπους που εκείνοι θεώρησαν κατάλληλους. Στις ανεπτυγμένες χώρες, αυτή η αυξημένη εποπτεία έλαβε πολλές μορφές: βιομετρικές ταυτότητες για όλους τους πολίτες, για παράδειγμα, και αυστηρότεροι κανονισμοί στις βασικές βιομηχανίες των οποίων η σταθερότητα κρίθηκε ζωτικής σημασίας για τα εθνικά συμφέροντα.
Σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες, η επιβολή με τον μανδύα νέων κανονισμών και συμφωνιών αργά αλλά σταθερά αποκατέστησε την τάξη και, το σημαντικότερο, την οικονομική ανάπτυξη.
Σε όλο τον αναπτυσσόμενο κόσμο, ωστόσο, η ιστορία ήταν διαφορετική – και πολύ πιο μεταβλητή. Ο έλεγχος εκ των άνωθεν έλαβε διαφορετικές μορφές σε διαφορετικές χώρες, εξαρτώμενος σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα, το διαμέτρημα και τις προθέσεις των ηγετών τους.
Σε χώρες με ισχυρούς και σκεπτόμενους ηγέτες, η συνολική οικονομική κατάσταση των πολιτών και η ποιότητα ζωής τους αυξήθηκε. Στην Ινδία, για παράδειγμα, η ποιότητα του αέρα βελτιώθηκε δραστικά μετά το 2016, όταν η κυβέρνηση απαγόρευσε την κυκλοφορία οχημάτων υψηλής εκπομπής καυσαερίων. Στη Γκάνα, η εισαγωγή φιλόδοξων κυβερνητικών προγραμμάτων για την βελτίωση των βασικών υποδομών και την διασφάλιση της διαθεσιμότητας καθαρού νερού για όλους τους πολίτες της, οδήγησε σε αιχμηρή μείωση των μεταφερόμενων στο νερό ιών.
Αλλά η αυξημένη αυταρχική ηγεσία λειτούργησε λιγότερο καλά – και σε ορισμένες περιπτώσεις τραγικά – σε χώρες που διευθύνονται από ανεύθυνες ελίτ που χρησιμοποίησαν την αυξημένη τους εξουσία για την επιδίωξη των δικών τους συμφερόντων χωρίς τον αναλογισμό των πολιτών τους.
Υπήρχαν και άλλα μειονεκτήματα, καθώς η άνοδος του μολυσματικού εθνικισμού(;) δημιούργησε νέους κινδύνους: οι θεατές του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2018, για παράδειγμα, φορούσαν αλεξίσφαιρα γιλέκα που έφερε την εθνική τους σημαία. Οι αυστηροί κανονισμοί στην χρήση τεχνολογίας κατέπνιξαν την καινοτομία, διατηρώντας το κόστος της τεχνολογίας υψηλό, και περιόρισαν την υιοθέτησή της. Στον αναπτυσσόμενο κόσμο, η πρόσβαση σε «εγκεκριμένες» τεχνολογίες αυξήθηκε αλλά στον ανεπτυγμένο κόσμο, η απουσία καινοτόμων τεχνολογιών έδωσε το προβάδισμα επιλογής της παροχής τεχνολογίας στις αναπτυσσόμενες χώρες. Μερικές κυβερνήσεις θεώρησαν το γεγονός αυτό ως προστατευτισμό και διαφώνησαν να συναλλαγούν με υπολογιστές και τεχνολογίες που τις θεώρησαν μεταχειρισμένες. Εν τω μεταξύ οι αναπτυσσόμενες χώρες που διαθέτουν περισσότερους πόρους και δυνατότητες ξεκίνησαν την εσωτερική καινοτομία ώστε να αναπληρώσουν το κενό στηριζόμενες στις δικές τους δυνάμεις. Στο σημείο αυτό, στον αναπτυγμένο κόσμο, η παρουσία τόσων άνωθεν κανονισμών και νόμων ανέστειλε σε μεγάλο βαθμό την επιχειρηματική δραστηριότηταΕπιστήμονες και βιομήχανοι συχνά λάμβαναν εντολές από τις κυβερνήσεις για το είδος της έρευνας που θα έπρεπε να ακολουθήσουν που ήταν ως επί το πλείστον κερδοφόρα έργα (π.χ. ανάπτυξη προϊόντων με γνώμονα την αγορά) ή «σίγουρα στοιχήματα» (π.χ. βασική έρευνα), αφήνοντας την περισσότερο ριψοκίνδυνη ή καινοτόμο έρευνα ανεκμετάλλευτη.
Οι ευημερούσες χώρες και οι μονοπωλιακές εταιρείες με εκτεταμένη έρευνα και υψηλούς προϋπολογισμούς εξακολούθησαν να κάνουν σημαντικές προόδους, αλλά το Διεθνές Πρωτόκολλο (IP) των καινοτομιών τους παρέμεινε κλειδωμένο πίσω από αυστηρούς εθνικούς κανονισμούς ή εταιρικό προστατευτισμό.
Η Ρωσία και η Ινδία επέβαλαν αυστηρά εγχώρια πρότυπα για την εποπτεία και την πιστοποίηση προϊόντων που σχετίζονται με κρυπτογράφηση και στους προμηθευτές τους – μια κατηγορία που στην πραγματικότητα εμπεριέχει όλες οι καινοτομίες πληροφορικής.
Οι ΗΠΑ και η ΕΕ επέστρεψαν με αντίποινα εθνικών προτύπων, παύοντας την ανάπτυξη και διάδοση της τεχνολογίας παγκοσμίως.
Ειδικά στον αναπτυσσόμενο κόσμο, ενεργώντας σύμφωνα με το εθνικό συμφέρον της, η κάθε χώρα, συχνά αναζητούσε πρακτικές συμμαχίες που την εξυπηρετούσαν – με το να έχει πρόσβαση σε απαιτούμενους πόρους ή με την ενοποίηση με στόχο την επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης. Στη Νότια Αμερική και στην Αφρική, οι περιφερειακές και υποπεριφερειακές συμμαχίες έγιναν περισσότερο δομημένες. Η Κένυα διπλασίασε τις συναλλαγές της με την ανατολική Αφρική, καθώς νέοι εταίροι αναπτύχθηκαν στην ήπειρο. Η επένδυση της Κίνας στην Αφρική επεκτάθηκε καθώς οι ευκαιρίες νέων θέσεων εργασίας και υποδομών ανταλλάχθηκαν με την πρόσβαση σε βασικά ορυκτά ή εξαγωγές τροφίμων. Οι διασυνοριακοί δεσμοί πολλαπλασιάστηκαν με τη μορφή επίσημης παροχής ασφάλειας. Ενώ η ανάπτυξη ξένων δυνάμεων ασφαλείας καλωσορίστηκαν σε μερικές από τις πιο αποτυχημένες χώρες, καθώς οι κοινές λύσεις έφεραν πολύ λίγα θετικά αποτελέσματα. Μέχρι το 2025, οι άνθρωποι φάνηκαν να κουράζονται πολύ από τον άνωθεν έλεγχο αφήνοντας τους ηγέτες και τις αρχές να κάνουν τις επιλογές γι ‘αυτούς.
Οπουδήποτε τα εθνικά συμφέροντα αντιτάχθηκαν με τα ατομικά, ακολούθησαν ταραχές. Οι σποραδικές αντιδράσεις αυξήθηκαν σε οργάνωση και συντονισμό, καθώς η νέοι και όσοι έχασαν την κοινωνική τους θέση, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, προκάλεσαν ταραχές σε αστικές περιοχές. Το 2026, διαδηλωτές στη Νιγηρία έριξαν την κυβέρνηση, μην ανεχόμενοι την ευνοιοκρατία και την διαφθορά. Ακόμη και εκείνοι που τους άρεσε η μεγαλύτερη σταθερότητα και προβλεψιμότητα αυτού του κόσμου άρχισαν να αισθάνονται άβολα με τους περιορισμούς από το πλήθος των αυστηρών κανόνων και από την αυστηρότητα των εθνικών συνόρων.
Το συναίσθημα αυτό αργά ή γρήγορα, αναπόφευκτα θα αναστατώσει την τακτοποιημένη τάξη που οι παγκόσμιες οι κυβερνήσεις εργάστηκαν τόσο σκληρά για να δημιουργήσουν. •Μέχρι το 2025, οι άνθρωποι φάνηκαν να κουράζονται πολύ από τον άνωθεν πάνω έλεγχο αφήνοντας τους ηγέτες και τις αρχές να κάνουν επιλογές γι ‘αυτούς.
………………………………………..